Dag 10
Nu gaat het echt fantastisch! Ik ben vanmorgen
om 8.00 utc opgestaan, de zon was net aan het opkomen. Een wolkenbandje aan de
oostelijke horizon maar na een uur al een stralende zon en nagenoeg onbedekte
hemel. De boot loopt met 7.5 kn. in 13 kn. bakstagwind pal naar het westen. Dit
is zeezeilen op z`n best!
We zitten inmiddels op de breedtegraad van St.
Lucia en kunnen recht op onze bestemming afgaan. De totale afstand is nog 1.678
nm. (3.107 km), maar in de loop van vrijdag gaan we over de 40-ste lengtegraad
en dan begint pas het aftellen. De Grib-files beloven nog steeds dat de wind
van nu af aan alleen maar zal toenemen, wat voor Surya prima is. Met 20 knopen
wind loopt ze op z`n mooist. Met meer wind gaat ze te hard, dan is het
rustgevende eraf, dan zijn we aan het scheuren.
Ik begin de dag met even in de kuip zitten en
rondkijken. Er is van alles en niets te zien. Alleen maar oceaan rondom zover
als je kunt kijken. Je gedachten mijmeren alle kanten in. Dan ga ik mijn
dagelijks brood bakken en een kop koffie zetten. Roy is in z`n kooi gekropen
toen ik opkwam. Iedereen slaapt nu. Het geeft een lekker gevoel van even alleen
te zijn.
Op de horizon in het noorden zie een grote “square
rigger” onder vol tuig op dezelfde koers naar het westen. “passengers” staat er op de
AIS. Kennelijk een dwars getuigd klassiek authentiek zeilschip dat met
betalende gasten de oceaan oversteekt voor een winterprogramma in het Caribisch
gebied. Ik maak een paar foto`s en verleg de koers een paar graden naar het
noorden in de hoop dat we in de namiddag dichter bij dat prachtige schip kunnen
komen voor meer plaatjes.
De schijnbare wind komt dwars in dus varen we
onder vol tuig, grootzeil en genua. Veel te trimmen valt er niet, alles staat
lekker bol. Toch even op de hand sturen om te voelen of alles in evenwicht is.
Met één vinger.
Ik voel me bevoorrecht.
Groetjes aan iedereen,
Jac
IMG_4599