Ostrea - Matrozen in de mast!

We zijn er bijna... maar nog niet helemaal!

Gisteren was een dag waar we al zo lang op gewacht hadden, 15 tot 20 knopen
wind, 7,5 knoop bootsnelheid. Maar eerlijk gezegd, als we dat de hele
oversteek hadden gehad, was het misschien ook wel een beetje gaan vervelen.
De nachtwacht was erg rustig, haast geen buien meer en de buien die er
waren,zat haast geen wind in.
Overdag zijn we met name bezig met uit te rekenen hoelaat we aankomen,
hebben we een echte douche op het achterdek, eten we hotdogs (wij wisten
niet dat die dingen zo lekker waren) en hebben we het over de dingen die
we gemist hebben en die we zeker niet gaan missen (dat alles van tafel valt
als je wat drinkt, of erger, wat eet).
Met een gemiddelde van 6,7 knopen, zouden we om 18:00 uur lokale tijd
Rodney bay binnen kunnen varen. Helaas, tijdens de borrel zakt de wind er
helemaal uit en in tegenstelling tot voorgaande dagen, komt deze ook niet
meer terug als het donker wordt. De kans dat we het halen voor 18:00 uur
(en daarmee voor het donker), wordt steeds kleiner. Alle afgelopen nachten
was het vaak erg onplezierig als er een bui uit het niets opdook, en er
een flike hoeveelheid wind uit kwam zetten. En juist als je er op hoopt,
zoals afgelopen nacht, dan is er geen bui te bekennen. Gevolg: met 5 knopen
de nacht door sukkelen en hopen op wind.
Afgelopen nacht hadden we wel heel erg veel vallende sterren, meer dan 5
per minuut soms, en meerdere tegelijk. Echt feller dan vuurpijlen, met zo'n
heldere witte streep erachter. Iets wat je niet snel meer zal zien.

Vanmorgen werd ik wakker gemaakt, omdat er iets niet goed was met de
fletcher (soort spinaker). Pieter kwam ook zijn bed uit en we zagen
allemaal dat het foute boel was. Hij zat meerdere malen om het kotterstag
heen gewikkeld en er moest snel iets gebeuren, anders zou de fletcher
"ontploffen". Eerst hebben we geprobeerd te gijpen, en nog en keer, etc,
toen dat niet lukte gingen we de andere kant op, werkt ook niet, toen het
kotterstag los aan de onderkant en proberen deze om de fletcher heen te
wikkelen, ook niet... De mast in dus en het kotterstag uit de mast proberen
te halen, om zo alles te laten zakken en op het dek alles uit de knoop
halen.
Zo gezegd zo gedaan, ik ben snel mijn spijkerbroek aan gaan trekken (geen
aanraden als het zo warm is), de hangbroek eroverheen en de mast in! Wat
gaat dat heen en weer zeg boven in de mast! Doordat ik redelijk onder de
indruk was hiervan, was mijn vermogen om helder te denken wat aangetast,
dus na 10 pogingen om het stag eruit te halen, ben ik weer naar beneden
gegaan zonder resultaat. Beneden steeg de spanning, Sabien aan het roer,
Jan hield het kotterstag in bedwang en Pieter hield de val vast waar ik aan
zat, terwijl hij serieus begon te denken over het doorzagen van het
kotterstag, of het los snijden van de fletcher, om verdere schade te
voorkomen. Met een zaag in mijn broekzak ben ik terug de mast in gegaan, en
toch nog één keer proberen zonder zaag, HEBBES! Fletcher naar beneden,
kotterstag mee naar benenden, ik naar beneden. Missie geslaagd zonder
schade aan boot of bemanning! Daarvoor ben je een team aan boord!
Terwijl we stonden na te praten op het voordek over wat er nou mis ging,
duikt er ineens een walvis op, naar alle waarschijnlijkheid een minky
whale, deze blijft zeker 30 minuten met de boot meezwemmen, echt een goed
moment, want de spanning bij de crew was meteen over boord en de glimlach
op de gezichten was weer terug.

De fletcher is uit de knoop, staat weer op, we varen 7 knopen en terwijl ik
dit schrijf hebben we nog 45 mijl voor ons.

Ondanks dat we nog niet in de haven zijn, kan ik zeggen dat het geweldig is
om met Opa Kip, Sabien, Pieter, Mare, Katie en Pien aan boord te zitten! En
deze overteek met hen gedaan te hebben. Het idee wat Sabien en Pieter
hadden van een boot met verschillende leeftijden heeft zijn vruchten
afgeworpen. Iedereen leert van iedereen en de wijsheid van Jan wordt
gecompenseerd door de ongeleidheid van Pien, het houdt de boot in
evenwicht.

Nu ga ik stoppen met schrijven en de champagne koud zetten, want aankomen
met lauwe champagne is natuurlijk een slechte afsluiter!

Groeten,

Cedric